خاطرات آیت الله ناصری  از نوفل لوشاتو و امام خمینی (ره)

یزدفردا :آیت الله ناصری یکی تز گزینه های مطرح امامت جمعه شهریزد وامام جمعه فعلی شهرکرد با بیان خاطراتی از امام خمینی(ره) در نوفل لوشاتو: تکلیف مداری و کار برای خدا مهمترین ویژگی امام خمینی (ره) بود.

به گزارش یزدفردا ، آیت الله ناصری امام جمعه شهر کرد  با بیان خاطره ای از حضور امام در نوفل لو شاتو : شب 12 بهمن شب پر تب و تابی بود، همیشه 300 تا 400 خبرنگار آنجا بودند، خود ما هم داشتیم برنامه‌ریزی می کردیم که چطوری به ایران برگردیم و از طرف دیگر نگران ایران و امام بودیم که چه می شود آیا دولت مقاومت می کند یا نه؟

 در پاریس خبر ها به ما می رسید، ما با بچه های مخابرات تهران قرار گذاشته بودیم و آنها رمزی را در اختیار ما قرار داده بودند که می توا نستیم با تمام دنیا تماس بگیریم، نتیجه‌اش این شد که ما از فرانسه که می خواستیم بیاییم پول تلفن فرانسه زیاد نشده بود والا اگر بصورت عادی بود معلوم نبود که هزینه تلفن‌هایمان چقدر می‌شد. بچه ها خیلی زحمت کشیدند خبرها را به ما می دادند و ما آن را به امام منتقل می‌کردیم.
 
 شبی که بنا بود امام بیایند، فرودگاه بسته شد، دولت مقاومت کرد و اعتصابها در تهران آغاز شد اما بالاخره فرودگاه مهرآباد شب 12دوازدهم باز شد، شب پرتاب و خیلی پرجوش و خروش بود . مردم نوفل لوشاتو هم ناراحت بودند چون امام خیلی به آنها عنایت کرده بودند از این رو خیلی به امام علاقمند شده بودند دلیلش این بود که حرکت امام و روحیه امام برایشان خیلی تازگی داشت .

 برخی از دوستان پیشنهاد کردند قبل از اینکه فرانسه را ترک کنیم اهالی نوفل لوشاتو ملاقاتی با امام داشته باشند، امام بیان داشتند حالا صبر کنید ببینم چه می شود، نزدیک کریسمس که شد امام گفتند یک مقدار شیرینی و تحفه ایرانی آماده و  بسته بندی کنید و همراه با یک شاخه گل و یک کارت تبریک به عنوان عید کریسمس درب منازل همسایگان بدهید.
 دوستان این کار را کردند، برخی از کسانی که این هدایا را دریافت می کردند برایشان بسیار تعجب آور بود، چرا که عید کریسمس برایشان مهم و تبریک گفتن آن هم برایشان مهم بود. برای همین از این که می‌دیدند امام به فکرشان بوده خیلی خوشحال می‌شدند، برخی هدیه‌هایشان را می بوسیدند و برخی گریه می کردند و این باعث شد که مردم نوفل لوشاتو با امام انس بگیرند و از رفتن امام ناراحت شوند.

 حضرت امام اتکای به خدایشان خیلی قوی بود، همه چیز را به خدا واگذار می کردند و فقط دنبال انجام وظیفه و تکلیف بودند، هیچ چیز به جز خدا و تکلیف برای امام مهم نبود، ملاحظه کردن نسبت به مسائل جمعی برایشان هیچ مهم نبود، فقط تکلیف مهم بود.
هنگام برگشت به ایران ما خیلی نگران بودیم ولی ایشان مثل همیشه با قوت قلبی که داشتنند به ما هم آرامش می‌دادند و می‌گفتند ما عمل به تکلیف می کنیم بقیه‌اش با خداست، ایشان با تومانینه‌ای که داشتند به ما آرامش می دادند برای همین برای ما این مهم بود که با امام باشیم هرچه می خواهد بشود بشود.

منبع:رادیو معارف

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا